Drewniana konstrukcja poddasza w biurowcu w kontekście wymagań przeciwpożarowych

Biurowce przy halach produkcyjno-magazynowych to najczęściej budynki niskie (do 12 m) lub średniowysokie (do 25 m). Zalicza się je do grupy budynków użyteczności publicznej ZL III. W zależności od wysokości i liczby kondygnacji klasa odporności pożarowej takiego budynku to B, C lub D. W takich przypadkach wymagania w zakresie odporności ogniowej dla dachu wynikające z klasy odporności pożarowej należy przyjmować zgodnie z poniższą tabelą:

Ale to nie wszystkie wymagania dla dachu, jakie są stawiane przez przepisy.

W niektórych biurowcach stawianych przy halach produkcyjno-magazynowych spotykamy się z drewnianą, czyli palną konstrukcją dachu lub jego palnym przekryciem.

Jeżeli w takim budynku jest poddasze użytkowe przeznaczone na cele biurowe, to – niezależnie od powyższych wymagań – obowiązują dodatkowe wymogi wynikające z palności konstrukcji lub przekrycia, a dokładniej z ich klasy reakcji na ogień.

„§ 219. 2.W budynkach ZL III, ZL IV i ZL V poddasze użytkowe przeznaczone na cele mieszkalne lub biurowe powinno być oddzielone od palnej konstrukcji i palnego przekrycia dachu przegrodami o klasie odporności ogniowej:
1) w budynku niskim – E I 30,
2) w budynku średniowysokim i wysokim – E I 60.”

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny podlegać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75 poz. 690, z późniejszymi zmianami)

Aby dobrze zrozumieć wymagania tego przepisu, należy pamiętać, że przekrycie dachu składa się najczęściej z kilku warstw: nośnej, izolacji cieplnej, paro- i wiatroizolacji i pokrycia. Czyli poszczególnych wyrobów budowlanych, z których każdy ma swoją klasyfikację w zakresie klasy reakcji na ogień. Jeżeli więc, któryś z tych wyrobów jest palny^[1], czyli ma jedną z poniższych klas reakcji na ogień:

• A2-s1,d1; A2-s2,d1; A2-s3,d1; A2-s1,d2; A2-s2,d2; A2-s3,d2; B-s1,d0; B-s2,d0; B‑s3,d0; B-s1,d1; B-s2,d1; B-s3,d1; B-s1,d2; B-s2,d2 lub B-s3,d2 (wyroby budowlane palne – niezapalne),
• C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3,d0; C-s1,d1; C-s2,d1; C-s3,d1; C-s1,d2; C-s2,d2; C-s3,d2; D‑s1,d0; D-s1,d1 lub D-s1,d2 (wyroby budowlane palne – trudno zapalne),
• D‑s2,d0; D-s3,d0; D-s2,d1; D-s3,d1; D-s2,d2; D-s3,d2; E-d2; E lub F (wyroby budowlane palne – łatwo zapalne), należy spełnić wymagania paragrafu 219 ust. 2 WT.

Ich realizacja polega na przedstawieniu klasyfikacji ogniowej w zakresie odporności ogniowej EI dla przekrycia i spełnieniu jej zapisów. Określają one szczegółowe warunki dla przekrycia: jego dokładny układ, w tym możliwe do zastosowania płyty gipsowo-kartonowe oraz izolację cieplną i ich wymagane właściwości użytkowe, a także sposób mocowania.

W przypadku dachów skośnych na konstrukcji drewnianej klasyfikacje dotyczą całego układu. Warto wiedzieć, że obejmują one dachy ocieplone tylko wełną mineralną, najczęściej o nachyleniu połaci od 15^o do 45^o. Aktualnie dostępne na rynku rozwiązania z innymi izolacjami (jak pianka PUR/PIR czy celuloza) nie posiadają odpowiedniej klasyfikacji potwierdzającej klasę odporności ogniowej EI.

Spełnienie tego przepisu jest tym bardziej istotne, jeżeli na dachu planowany jest montaż instalacji fotowoltaicznej. Element budynku, stając się podstawą pod moduły PV, powinien być zabezpieczony przed rozprzestrzenianiem ognia w poziomie i w głąb. Moduły fotowoltaiczne zwiększają bowiem ryzyko wystąpienia pożaru i pogarszają pierwotne właściwości ogniowe dachu. W związku z tym generalnie zaleca się wykonanie dachów w klasie odporności ogniowej co najmniej REI 30 i z materiałów niepalnych. Czyli dokładnie te parametry, które wynikają z paragrafu 219 ust. 2 i klasyfikacji pozwalających go spełnić. Inne rozwiązania dla dachów z instalacją fotowoltaiczną są możliwe tylko po przeprowadzeniu analizy ryzyka pożarowego.

Pozostałe wymagania przeciwpożarowe dla dachów oraz rozwiązania jego styku ze ścianą oddzielenia przeciwpożarowego można znaleźć w wytycznych Stowarzyszenia DAFA „PPOŻ. 1.01 Bezpieczeństwo pożarowe dachów”.

[1] Uwaga! Klasyfikacji B_roof(t1) nie odnosi się do palności przekrycia, a tylko do rozprzestrzeniania ognia, które jest tylko jednym z jej aspektów.

mgr inż. Monika Hyjek
Rockwool Polska Sp. z o.o.
Stowarzyszenie DAFA

Autorka jest ekspertem Stowarzyszenia DAFA – organizacji, której ambicją jest dostarczenie rynkowi budowlanemu rzetelnej i popartej praktyką wiedzy projektowej i wykonawczej w postaci wytycznych, dostępnych w Księgarni DAFA na: www.dafa.com.pl

Monika Hyjek jest członkinią zespołu redakcyjnego Wytycznych „Bezpieczeństwo pożarowe dachów” i „Bezpieczeństwo pożarowe ścian i fasad” Stowarzyszenia DAFA.

Absolwentka Politechniki Wrocławskiej, studiów podyplomowych „Bezpieczeństwo budowli” oraz kursu specjalistów ochrony przeciwpożarowej w Szkole Głównej Służby Pożarniczej. Aktywny członek komitetów technicznych PKN, SITP, NizO i MIWO. Pasjonatka życia i bezpieczeństwa. Zawodowo związana z firmą ROCKWOOL Polska Sp. z o.o.