Jak szybko mocować złącza ciesielskie?

Mocowanie złączy ciesielskich jest, jak wiemy z praktyki, niełatwym i pracochłonnym zadaniem. Z pewnością wielu z nas widziało budowy, gdzie wykonawca pełen wyobraźni mocował łącza na wkręty do gips-kartonu czy np. zwykłe gładkie gwoździe, a nawet zszywki!

Zgodnie z zaleceniami producentów „blach” powinno się je mocować używając specjalnych gwoździ nazywanych po prostu „gwoździe do łączy ciesielskich”, „gwoździe kotwowe” czy też po angielsku „anchor nails” a w wersji tych, co powrócili zza oceanu – „anchory”.

Gwoździe te są pierścieniowe, ocynkowane zgodnie z obecnie obowiązującą normą EC5 wg klasy 2 (o tym napiszę w innym artykule) oraz mają specjalny kształt łba powodujący zaciskanie się w otworze łącza ciesielskiego. Według obowiązującej obecnie normy EN14592 (projektowanie konstrukcji drewnianych w wersji 2012 r., niestety po angielsku) – powinny być oznaczone na opakowaniu m.in. znakiem CE.

Zarówno pierścieniowa powierzchnia gwoździa, jak i kształt łba, mają zapewnić maksymalną siłę trzymania się w drewnie oraz maksymalnie silne oraz sztywne trzymanie łącza poprzez gwóźdź.

Wszystko super, tylko zamocowanie tego gwoździa, który tak silnie ma się bronić przed wyrwaniem lub ścięciem– wcale nie jest takie proste! Szczególnie, że łącza często wcale nie są łatwo dostępne i nie zawsze jest się gdzie „zamachnąć” naszym młotkiem.

Dlatego bardzo wygodnym, a i ekonomicznym rozwiązaniem jest przybijanie gwoździ ciesielskich gwoździarką. I tu kilka słów o dostępnych gwoździarkach na rynku.

Do łączy ciesielskich możemy zastosować gwoździarkę pneumatyczną lub gazową (o różnicach, zaletach i wadach jednego i drugiego typu gwoździarek też napiszemy w osobnym artykule).

Gwoździarka gazowa wbija gwoździe ciesielskie jednym strzałem, niektóre pneumatyczne też. W każdej z nich gwóźdź wystaje z nosa – dzięki czemu możemy łatwo wcelować gwoździem w „dziurkę”.

Są jednak gwoździarki wibracyjne (np. B.PRO NA34/50 VIBE), które wbijają gwóźdź serią drobnych uderzeń (wibracją), dzięki czemu mniej naruszają strukturę drewna i, co ważniejsze, w przypadku, gdy nie trafimy w otwór, a zawsze może się to zdarzyć – gwóźdź nie poleci „rykoszetem”, tylko spadnie swobodnie obok, oszczędzając nam przy tym strachu, a może i np. oka. Gwoździarka wibracyjna jest przy tym mała i lekka (nie wymaga dużego cylindra ze sprężonym powietrzem). Jej niewielki rozmiar jest szczególnie wygodny przy niezbyt łatwo dostępnych miejscach, co jak wcześniej wspomniałem – nierzadko ma miejsce.

Czas wbijania jest nieznacznie dłuższy od gwoździarki jednostrzałowej, jednak różnica nie wpływa zupełnie na prędkość pracy narzędziem. A różnicę w mniejszej wadze na pewno odczuje każdy.

Gwoździe mają średnicę 4,0 mm, a ich długość zależy od tego, co dobrał konstruktor w projekcie naszej więźby. Najczęściej jednak jest to 40 lub 50, rzadziej 60 mm. Zwróćmy uwagę na ilość gwoździ zgodnie z projektem – wymagane dłuższe gwoździe można zastąpić większą ilością krótszych gwoździ.

Dla tych którzy jednak wolą „gazówkę” i nie chcą „ciągnąć węża” – polecam sięgnąć po wchodzącą na wiosnę do sprzedaży na polskim rynku gwoździarkę B.PRO NA 50 SIMPSON GAS.

Ja osobiście zachęcam do spróbowania gwoździarki VIBE, a tych z Panów, którzy chcą jej spróbować– zapraszam do wykonania telefonu do jednego z naszych przedstawicieli– podjedziemy i jak zawsze „postrzelamy”.

Na pewno – jeśli wbijasz łącza ciesielskie – spróbuj gwoździarki. To o niebo wygodniejsze i szybsze, a czas – to pieniądz!

Łukasz Komierowski
B.PRO Polska