Montaż izolacji nakrokwiowej

Montaż izolacji nakrokwiowej jest prosty. Podczas prac wykonawczych wystarczy jedynie pamiętać o kilku prostych zasadach.

Paczki z płytami mogą być składowane na stosie bez dodatkowych usztywnień do wysokości 4 paczek. Jeżeli na stosie będzie składowane więcej niż 4 paczki należy uwzględnić zabezpieczenie powierzchni nacisku podpór za pomocą deski o powierzchni, która jest odpowiednio większa niż powierzchnia podpory. Ważne jest zapobieganie uszkodzeniom płyty podczas rozładunku stąd też zaleca się stosowanie trawersu lub pasów rozładunkowych. Dwa pasy można przeciągnąć pod paczką po zewnętrznej stronie styropianowych podpór. Można również pomiędzy pasami a płytą ułożyć deski przycięte do szerokości płyty co zapobiegnie uszkodzeniu naroży. Należy wszystkie końce obu pasów zebrać u góry, a przez ich „oczka” przeciągnąć jeden dodatkowy pas, który zawieszany jest na haku.

Ze względu na to, że płyty są lekkie raczej nie ma problemu z ich transportowaniem na dach. Jeżeli płyty trzeba wciągnąć na większe wysokości, warto użyć specjalnych podstawek, które rozkładają nacisk sznurka na większą powierzchnię, zapewniając ochronę przed uszkodzeniem rantów. Podczas prac montażowych ważne jest, aby pierwszy rząd w okapie był wstępnie ustabilizowany przynajmniej dwoma wkrętami. Podczas prac montażowych zazwyczaj używa się wkrętów do drewna z łbem stożkowym, które są gwintowane na części. Odcinek ostatniej płyty w rzędzie warto wykorzystać przy rozpoczęciu kolejnego rzędu płyt. Z kolei następne rzędy płyt układa się z przesunięciem. Wzdłuż okapu płyty należy przyciąć – po to, aby uzyskać powierzchnię prostopadłą do podłoża.

Producenci zwracają uwagę, aby połączenia znajdujące się między płytami były uszczelnione samoprzylepną taśmą aluminiową. Taśma tego typu ma za zadanie zapewnienie szczelności pokrycia. Na pierwszym rzędzie płyt zazwyczaj układana jest membrana paroprzepuszczalna. Do tak przygotowanej powierzchni montowane są kontrłaty, za pomocą wkrętów przechodzących przez płytę termoizolacyjną do krokwi. Ważne jest, aby wkręty mocować na przemian pod kątem 67° oraz prostopadle do połaci dachu. Zazwyczaj uwzględnia się rozstaw wynoszący około 40 cm do każdej krokwi. Warto podkreślić, że na rynku oferowane są specjalne przyrządy, które pozwalają na uzyskanie kąta 67° przy montażu wkrętów.

Po przykręceniu kontrłat nabijane są pierwsze łaty. W następnej kolejności układane są kolejne rzędy płyt z uwzględnieniem przesunięcia każdego rzędu względem siebie. Nie ma potrzeby wstępnego mocowania płyt za pomocą wkrętów. Za pomocą odciętych fragmentów można rozpocząć rząd. Za pomocą połączenia na styk układany jest ostatni rząd w kalenicy. Chcąc na styku zastosować samoprzylepną taśmę aluminiową można dociąć płytę prostopadle do podłoża na obu połaciach dachu. Można zastosować szerszą taśmę. Istotne jest, aby wszelkie otwory pod okna dachowe były wycinane dokładnie pod wymiar okna.

Zastosowanie izolacji nakrokwiowej warto rozważyć dla uzyskania właściwości domu energooszczędnego, a nawet pasywnego. W odróżnieniu do tradycyjnego ocieplenia (np. wełna pomiędzy krokwiami) likwidujemy tu mostki cieplne na krokwiach. Stosując takie rozwiązanie zyskuje się nie tylko korzyści związane z energooszczędnością, ale również zalety w zakresie architektonicznym i konstrukcyjnym budynku.

Damian Żabicki